offisial site: http://camerazizanio.net/
Ρεπορτάζ της ΟΛΥΜΠΙΑΚΗΣ ΡΑΔΙΟΦΩΝΙΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ
Ρεπορτάζ: Ράνια Τζαβάρα - Κάμερα: Παναγιώτης Δρίνας
17ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους: "Μητέρα σ΄αγαπώ" η καλύτερη ταινία
Η ταινία από τη Λετονία Mother I love you (Μητέρα σ΄αγαπώ) κατέκτησε το βραβείο της καλύτερης ταινίας στο 17ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για παιδιά και νέους. Το κλίμα στην τελετή απονομής το βράδυ του Σαββάτου, ήταν ιδιαίτερα χαρούμενο, μετά την ανακοίνωση της υφυπουργού Πολιτισμού Άντζελας Γκερέκου, για την σύναψη προγραμματικής σύμβασης για την θεσμοθέτηση του φεστιβάλ και της οικονομικής ενίσχυσης που κάθε χρόνο θα λαμβάνει από την πολιτεία. Κατάμεστη και αυτή τη φορά η αίθουσα του συνεδριακού κέντρου της Περιφερειακής Ενότητας Ηλείας που απέδειξε πως το φεστιβάλ χρειάζεται ένα δικό του μεγαλύτερο σπίτι για να αναπτυχθεί.
Κείμενο Διακήρυξης (σκεπτικού) Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής
O Κινηματογράφος ως σύνθετη τέχνη, έχει τη δυνατότητα να δίνει συγκεκριμένη μορφή στα αισθήματα και στις ιδέες των δημιουργών του. Μας βγάζει από τη μοναξιά της μικρής οθόνης –είτε αυτή είναι η τηλεόραση, είτε μια οθόνη αφής– και μας βάζει στις αίθουσες όπου συναντιόμαστε με τα συναισθήματά μας, τα μοιραζόμαστε και τα συζητούμε κι έτσι γινόμαστε ένα με τους άλλους. Ο Κινηματογράφος παραμένει το μέσον της γνώσης, του σεβασμού και βεβαίως της ειρήνης.
Το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, καθώς και η Camera Zizanio που έχει τη δική της προσφορά, φέρνουν κοντά ανθρώπους από διαφορετικές ηλικίες, εθνότητες με διαφορετικά ήθη και κουλτούρες, λειτουργώντας ενωτικά, χάρη στην ευεργετική τέχνη του Κινηματογράφου. Ένα πολιτιστικό θαύμα συντελείται εδώ και 17 χρόνια στον Πύργο αλλά και στην ευρύτερη περιοχή, χάρη στην εμπνευσμένη και ακαταπόνητη προσφορά του κ. Δημήτρη Σπύρου, καλλιτεχνικού διευθυντή και ιδρυτή του Φεστιβάλ, και των άξιων συνεργατών του. Πρόκειται για δύο θεσμούς που πρέπει να επεκταθούν με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο, ώστε ακόμη περισσότερα παιδιά και νέοι να αποκτήσουν αυτή τη μοναδική ευκαιρία να γίνουν κριτικοί θεατές, να γίνουν δημιουργοί των δικών τους εικόνων και να αποκτήσουν την προσωπική τους στάση απέναντι στον κόσμο των θεαμάτων, ώστε να μην καταλήγουν παθητικοί δέκτες και θύματα της «αγοράς».
Για τους παραπάνω λόγους, η Διεθνής Κριτική Επιτροπή του Φεστιβάλ, γνωρίζοντας τη δύσκολη οικονομική κατάσταση της Ελλάδας, ευχαριστεί θερμά όλους τους οικείους θεσμούς της Πολιτείας, και ιδιαίτερα το Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού και την τοπική Αυτοδιοίκηση, που στηρίζουν αυτόν τον εξαιρετικό και άριστα οργανωμένο θεσμό. Μια μεγάλη διοργάνωση, που θεωρείται από τις σπουδαιότερες του είδους της στην Ευρώπη, και που είναι πλημμυρισμένη από παιδιά και νέους στην ωραιότερη συνάντησή τους. Κι ένας τόπος, από τους ωραιότερους του κόσμου, που αποδεικνύει ότι ο αρχαίος θεσμός της φιλοξενίας είναι ζωντανός στα πρόσωπα των κατοίκων του.
Τα Βραβεία της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
Μητέρα, σ’ αγαπώ, του Janis Nords, Λετονία, 2013
Η ταινία, μια δυνατή ιστορία ενός αγοριού που παγιδεύεται στο ψέμα, είναι γεμάτη εκπλήξεις και συνδυάζει με εξαίσιο τρόπο όλα τα κινηματογραφικά στοιχεία, με τέλειο ρυθμό.
Βραβείο Σκηνοθεσίας Ταινίας Μεγάλου Μήκους
Στον Thomas Heinemann για την ταινία του Ένα μπιζέλι για σπίτι, Γερμανία, 2014
Παρά το σοβαρό θέμα της ταινίας, το Ένα μπιζέλι για σπίτι είναι μια κωμωδία για παιδιά που εστιάζει ξεκάθαρα στην οπτική της νέας γενιάς. Ο Thomas Heinemann συνδυάζει καταπληκτικά μια μεγάλη γκάμα χαρακτήρων και παιδικών αισθημάτων και συναισθημάτων, με έναν τρόπο που δεν γίνεται ποτέ κοινότοπος. Με τη βοήθεια του σκηνοθέτη, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα σοβαρά ζητήματα γύρω τους, όπως τα προβλήματα του Ρεμπίν και της οικογένειάς του
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας
Όλα γίνονται, του Steven Wouterlood, Ολλανδία, 2014
Μια εύθυμη ταινία που ενθαρρύνει τα παιδιά να μιλούν ανοιχτά και ειλικρινά, ακόμα κι όταν αναφέρονται στο δυσκολότερο θέμα της ζωής τους.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων
Μπαμπάς, της Natalie Labarre, ΗΠΑ, 2014
Ύστερα από τόσες ταινίες με πατέρες που είναι απόντες, βρήκαμε έναν πατέρα που μπόρεσε να επικοινωνήσει και να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κορούλας του, φτιάχνοντάς της ένα ωραίο παιχνίδι! Μπαμπάς!
Βραβείο Σεναρίου Ταινίας Μεγάλου Μήκους
Στον Janis Nords για το σενάριο της ταινίας του Μητέρα, σ’ αγαπώ, Λετονία, 2013
Η ταινία, ένα ρεαλιστικό δράμα, προσφέρει μια ματιά βαθιά στην ψυχή ενός κλειστού, ευαίσθητου παιδιού. Το σενάριο είναι δεξιοτεχνικά γραμμένο, με τρόπο που μας δείχνει την ξεχωριστή οπτική του αγοριού με έντονο και συγκινητικό τρόπο, γεμάτο σασπένς.
Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Αγοριού σε ταινία Μεγάλου Μήκους
Στον Mahmoud Asfa για την ερμηνεία του στην ταινία Όταν σε είδα, της Annemarie Jacir, Παλαιστίνη-Ιορδανία-Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα-Ελλάδα, 2012
Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Κοριτσιού σε ταινία Μεγάλου Μήκους
Από κοινού στις Aava Merikanto και Lilja Lehto για την ερμηνεία τους στην ταινία Τζιλ και Τζόι, της Saara Cantell, Φινλανδία, 2014.
Συγκινημένοι από την πρόσχαρη συμπεριφορά τους, την απλότητα, την ευτυχία και την αθωότητα τους, όπως πρέπει να είναι όλα τα μικρά κοριτσάκια αυτής της ηλικίας. Με την ελπίδα να φέρουν τον πολύχρωμο κόσμο τους σε όσα περισσότερα παιδιά γίνεται στην Ευρώπη, απονέμουμε το βραβείο στις αχώριστες πρωταγωνίστριες της ταινίας Τζιλ και Τζόι.
Ειδικό Βραβείο
Ίσως αύριο, του Alex K. Lee, Αυστρία, 2013
Ειδική Μνεία
Η λίγκα των παρανόμων, του Jean Beaudry, Καναδάς, 2014
Ειδικές Μνείες σε ταινίες μικρού μήκους
Προαύλιο, της Ρηνιώς Δραγασάκη, Ελλάδα, 2013
Σίσυ, της Siri Rutlin Harildstad, Νορβηγία, 2013
Το κοχύλι, της Maya Tiberman, Ισραήλ, 2013
Ειδική Μνεία σε ταινία μικρού μήκους κινουμένου σχεδίου
Το κατσαρολάκι του Ανατόλ, του Eric Montchaud, Γαλλία, 2014
Μητέρα, σ’ αγαπώ, του Janis Nords, Λετονία, 2013
Η ταινία, μια δυνατή ιστορία ενός αγοριού που παγιδεύεται στο ψέμα, είναι γεμάτη εκπλήξεις και συνδυάζει με εξαίσιο τρόπο όλα τα κινηματογραφικά στοιχεία, με τέλειο ρυθμό.
Βραβείο Σκηνοθεσίας Ταινίας Μεγάλου Μήκους
Στον Thomas Heinemann για την ταινία του Ένα μπιζέλι για σπίτι, Γερμανία, 2014
Παρά το σοβαρό θέμα της ταινίας, το Ένα μπιζέλι για σπίτι είναι μια κωμωδία για παιδιά που εστιάζει ξεκάθαρα στην οπτική της νέας γενιάς. Ο Thomas Heinemann συνδυάζει καταπληκτικά μια μεγάλη γκάμα χαρακτήρων και παιδικών αισθημάτων και συναισθημάτων, με έναν τρόπο που δεν γίνεται ποτέ κοινότοπος. Με τη βοήθεια του σκηνοθέτη, τα παιδιά έρχονται σε επαφή με τα σοβαρά ζητήματα γύρω τους, όπως τα προβλήματα του Ρεμπίν και της οικογένειάς του
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας
Όλα γίνονται, του Steven Wouterlood, Ολλανδία, 2014
Μια εύθυμη ταινία που ενθαρρύνει τα παιδιά να μιλούν ανοιχτά και ειλικρινά, ακόμα κι όταν αναφέρονται στο δυσκολότερο θέμα της ζωής τους.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων
Μπαμπάς, της Natalie Labarre, ΗΠΑ, 2014
Ύστερα από τόσες ταινίες με πατέρες που είναι απόντες, βρήκαμε έναν πατέρα που μπόρεσε να επικοινωνήσει και να ανταποκριθεί στις ανάγκες της κορούλας του, φτιάχνοντάς της ένα ωραίο παιχνίδι! Μπαμπάς!
Βραβείο Σεναρίου Ταινίας Μεγάλου Μήκους
Στον Janis Nords για το σενάριο της ταινίας του Μητέρα, σ’ αγαπώ, Λετονία, 2013
Η ταινία, ένα ρεαλιστικό δράμα, προσφέρει μια ματιά βαθιά στην ψυχή ενός κλειστού, ευαίσθητου παιδιού. Το σενάριο είναι δεξιοτεχνικά γραμμένο, με τρόπο που μας δείχνει την ξεχωριστή οπτική του αγοριού με έντονο και συγκινητικό τρόπο, γεμάτο σασπένς.
Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Αγοριού σε ταινία Μεγάλου Μήκους
Στον Mahmoud Asfa για την ερμηνεία του στην ταινία Όταν σε είδα, της Annemarie Jacir, Παλαιστίνη-Ιορδανία-Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα-Ελλάδα, 2012
Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Κοριτσιού σε ταινία Μεγάλου Μήκους
Από κοινού στις Aava Merikanto και Lilja Lehto για την ερμηνεία τους στην ταινία Τζιλ και Τζόι, της Saara Cantell, Φινλανδία, 2014.
Συγκινημένοι από την πρόσχαρη συμπεριφορά τους, την απλότητα, την ευτυχία και την αθωότητα τους, όπως πρέπει να είναι όλα τα μικρά κοριτσάκια αυτής της ηλικίας. Με την ελπίδα να φέρουν τον πολύχρωμο κόσμο τους σε όσα περισσότερα παιδιά γίνεται στην Ευρώπη, απονέμουμε το βραβείο στις αχώριστες πρωταγωνίστριες της ταινίας Τζιλ και Τζόι.
Ειδικό Βραβείο
Ίσως αύριο, του Alex K. Lee, Αυστρία, 2013
Ειδική Μνεία
Η λίγκα των παρανόμων, του Jean Beaudry, Καναδάς, 2014
Ειδικές Μνείες σε ταινίες μικρού μήκους
Προαύλιο, της Ρηνιώς Δραγασάκη, Ελλάδα, 2013
Σίσυ, της Siri Rutlin Harildstad, Νορβηγία, 2013
Το κοχύλι, της Maya Tiberman, Ισραήλ, 2013
Ειδική Μνεία σε ταινία μικρού μήκους κινουμένου σχεδίου
Το κατσαρολάκι του Ανατόλ, του Eric Montchaud, Γαλλία, 2014
Τα Βραβεία της Κριτικής Επιτροπής Kids & Docs 2014
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μεσαίου Μήκους
Το λευκό μαύρο αγόρι, της Camilla Magid, Δανία, 57’, 2012
Η ταινία μάς μετέφερε το δράμα των μικρών αλμπίνων που ζουν στο περιθώριο με τον καυτό ήλιο να κατατρώει τα ευαίσθητα κορμιά τους και τους κυνηγούς να τους αναγκάζουν να φύγουν απ’τα σπίτια τους. Μόνη τους παρηγοριά, οι συμμαθητές τους.
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Το βαρέλι, της Anabel Rodriguez Rios, Ηνωμένο Βασίλειο-Βενεζουέλα, 11’, 2013
Γιατί αναδεικνύει το παγκόσμιο ερώτημα «Γιατί να υπάρχει φτώχεια;» και το παράδοξο της συνύπαρξης του φυσικού πλούτου και της φτώχειας στο απομακρυσμένο χωριό του Κονγκό-Μιραδόρ, με περίτεχνη κινηματογραφική τεχνική.
Ειδική Μνεία για ντοκιμαντέρ Μεσαίου Μήκους
Μπέιζμπολ στην Αβάνα, των Marcia Jarmel και Ken Schneider, ΗΠΑ, 2014
Μια άψογη καλλιτεχνικά και αισθητικά ταινία. Ένα ταξίδι συνειδητοποίησης ενός νεαρού που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε αυτό συναντά τις ρίζες της οικογένειάς του. Μια ταινία που αναδεικνύει τα πανανθρώπινα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Ειδική Μνεία για ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Τα παιδιά του Θεού, του Ahmed Yassin, Ιράκ-Ηνωμένο Βασίλειο-Ολλανδία-Ουγγαρία, 2013
Ένα ντοκιμαντέρ για τα παιδιά θύματα του πολέμου. Η αγάπη, όμως, τα βοηθάει να ξεπεράσουν τον πόνο.
Το λευκό μαύρο αγόρι, της Camilla Magid, Δανία, 57’, 2012
Η ταινία μάς μετέφερε το δράμα των μικρών αλμπίνων που ζουν στο περιθώριο με τον καυτό ήλιο να κατατρώει τα ευαίσθητα κορμιά τους και τους κυνηγούς να τους αναγκάζουν να φύγουν απ’τα σπίτια τους. Μόνη τους παρηγοριά, οι συμμαθητές τους.
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Το βαρέλι, της Anabel Rodriguez Rios, Ηνωμένο Βασίλειο-Βενεζουέλα, 11’, 2013
Γιατί αναδεικνύει το παγκόσμιο ερώτημα «Γιατί να υπάρχει φτώχεια;» και το παράδοξο της συνύπαρξης του φυσικού πλούτου και της φτώχειας στο απομακρυσμένο χωριό του Κονγκό-Μιραδόρ, με περίτεχνη κινηματογραφική τεχνική.
Ειδική Μνεία για ντοκιμαντέρ Μεσαίου Μήκους
Μπέιζμπολ στην Αβάνα, των Marcia Jarmel και Ken Schneider, ΗΠΑ, 2014
Μια άψογη καλλιτεχνικά και αισθητικά ταινία. Ένα ταξίδι συνειδητοποίησης ενός νεαρού που ζει στις Ηνωμένες Πολιτείες και σε αυτό συναντά τις ρίζες της οικογένειάς του. Μια ταινία που αναδεικνύει τα πανανθρώπινα ιδανικά της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.
Ειδική Μνεία για ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Τα παιδιά του Θεού, του Ahmed Yassin, Ιράκ-Ηνωμένο Βασίλειο-Ολλανδία-Ουγγαρία, 2013
Ένα ντοκιμαντέρ για τα παιδιά θύματα του πολέμου. Η αγάπη, όμως, τα βοηθάει να ξεπεράσουν τον πόνο.
Τα Βραβεία της Κριτικής Επιτροπής των Παιδιών
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας
Ίσως αύριο, του Alex K. Lee, Αυστρία, 2013
Η ταινία αφορά τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα των εφήβων που βρίσκονται στην αφάνεια. Την διαλέξαμε γιατί κρατούσε τον θεατή σε εγρήγορση και είχε αισιόδοξο και ανατρεπτικό τέλος. Τα πλάνα ανταποκρίνονταν στο σενάριο.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας
Sissy, της Siri Rutlin Harildstad, Νορβηγία, 2013
Διαλέξαμε την ταινία για το χιούμορ που μας χάρισε. Ήταν αληθοφανής, δημιούργησε έντονο συναίσθημα. Ο ήχος και η μουσική σε τρόμαζε και σε έβαζε στο κλίμα. Ήταν πρωτότυπη στο είδος της.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων
Μέσα από τα βάθη, της Katrin Novakovic, 2013
Μας άρεσε γιατί τα αντικείμενα μεταμορφώνονταν σε μουσικά όργανα. Οι μαριονέτες, αν και κούκλες, είχαν χαρακτήρες και αισθήματα. Η μουσική ζωντάνεψε τα πάντα.
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Το βαρέλι, της Anabel Rodriguez Rios, Ηνωμένο Βασίλειο-Βενεζουέλα, 2013
Ξεχώρισε από τα άλλα λόγω του ρεαλισμού που έβγαλε. Αναδείκνυε την απλότητα και την αθωότητα των παιδιών, παρ’ όλες τις δύσκολες συνθήκες και την συστηματική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου.
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μεσαίου Μήκους
Δίδυμες αδελφές, της Mona Friis Bertheussen, Νορβηγία, 2013
Είχε πρωτότυπο θέμα, συνδύαζε το συναισθηματικό μέρος με το πρακτικό. Στα γυρίσματα εκμεταλλεύτηκαν παλιές φωτογραφίες και οικογενειακά ταινιάκια.
Ίσως αύριο, του Alex K. Lee, Αυστρία, 2013
Η ταινία αφορά τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα των εφήβων που βρίσκονται στην αφάνεια. Την διαλέξαμε γιατί κρατούσε τον θεατή σε εγρήγορση και είχε αισιόδοξο και ανατρεπτικό τέλος. Τα πλάνα ανταποκρίνονταν στο σενάριο.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Μυθοπλασίας
Sissy, της Siri Rutlin Harildstad, Νορβηγία, 2013
Διαλέξαμε την ταινία για το χιούμορ που μας χάρισε. Ήταν αληθοφανής, δημιούργησε έντονο συναίσθημα. Ο ήχος και η μουσική σε τρόμαζε και σε έβαζε στο κλίμα. Ήταν πρωτότυπη στο είδος της.
Βραβείο Καλύτερης Ταινίας Μικρού Μήκους Κινουμένων Σχεδίων
Μέσα από τα βάθη, της Katrin Novakovic, 2013
Μας άρεσε γιατί τα αντικείμενα μεταμορφώνονταν σε μουσικά όργανα. Οι μαριονέτες, αν και κούκλες, είχαν χαρακτήρες και αισθήματα. Η μουσική ζωντάνεψε τα πάντα.
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους
Το βαρέλι, της Anabel Rodriguez Rios, Ηνωμένο Βασίλειο-Βενεζουέλα, 2013
Ξεχώρισε από τα άλλα λόγω του ρεαλισμού που έβγαλε. Αναδείκνυε την απλότητα και την αθωότητα των παιδιών, παρ’ όλες τις δύσκολες συνθήκες και την συστηματική εκμετάλλευση του φυσικού πλούτου.
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μεσαίου Μήκους
Δίδυμες αδελφές, της Mona Friis Bertheussen, Νορβηγία, 2013
Είχε πρωτότυπο θέμα, συνδύαζε το συναισθηματικό μέρος με το πρακτικό. Στα γυρίσματα εκμεταλλεύτηκαν παλιές φωτογραφίες και οικογενειακά ταινιάκια.
Βραβείο ECFA (European Children's Film Association)
Ένα μπιζέλι για σπίτι, του Thomas Heinemann, Γερμανία, 2014
Η ECFA, η Ευρωπαϊκή Ένωση Παιδικού Κινηματογράφου, ενισχύει την κουλτούρα ταινιών υψηλής ποιότητας για παιδιά και νέους. Ο σκοπός της είναι η εξασφάλιση της πρόσβασης των παιδιών στις καλύτερες δυνατές ταινίες και η ευαισθητοποίηση σχετικά με την ανάγκη για καλές πολιτικές οπτικοακουστικών μέσων στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, η ECFA βρίσκεται εδώ για να βραβεύσει μια πρόσφατη ευρωπαϊκή ταινία, και η επιλογή της είναι: Λόλα.
Η ECFA, η Ευρωπαϊκή Ένωση Παιδικού Κινηματογράφου, ενισχύει την κουλτούρα ταινιών υψηλής ποιότητας για παιδιά και νέους. Ο σκοπός της είναι η εξασφάλιση της πρόσβασης των παιδιών στις καλύτερες δυνατές ταινίες και η ευαισθητοποίηση σχετικά με την ανάγκη για καλές πολιτικές οπτικοακουστικών μέσων στις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Ωστόσο, η ECFA βρίσκεται εδώ για να βραβεύσει μια πρόσφατη ευρωπαϊκή ταινία, και η επιλογή της είναι: Λόλα.
Βραβείο CIFEJ (Centre International du Film pour les enfants et le Jeunes)
Το κάστρο, του Avinash Arun, Ινδία, 2014
Εκ μέρους του CIFEJ, του Διεθνούς Κέντρου Κινηματογράφου για παιδιά και νέους, το οποίο έχει ως στόχο την προώθηση και την τήρηση της Διεθνούς Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του παιδιού, την προώθηση της παραγωγής και τη διανομή ταινιών ειδικά σχεδιασμένων και κατάλληλων για τα παιδιά, θεωρούμε πως η ταινία που αξίζει αυτό το βραβείο είναι το Κάστρο, για το ανθρώπινο θάρρος, τη φιλία και την αλληλεγγύη, καθώς και για το καλλιτεχνικό, εκπαιδευτικό και τεχνικό επίπεδο που την διακρίνουν.
Εκ μέρους του CIFEJ, του Διεθνούς Κέντρου Κινηματογράφου για παιδιά και νέους, το οποίο έχει ως στόχο την προώθηση και την τήρηση της Διεθνούς Διακήρυξης των Δικαιωμάτων του παιδιού, την προώθηση της παραγωγής και τη διανομή ταινιών ειδικά σχεδιασμένων και κατάλληλων για τα παιδιά, θεωρούμε πως η ταινία που αξίζει αυτό το βραβείο είναι το Κάστρο, για το ανθρώπινο θάρρος, τη φιλία και την αλληλεγγύη, καθώς και για το καλλιτεχνικό, εκπαιδευτικό και τεχνικό επίπεδο που την διακρίνουν.
Βραβείο UNICEF
Όταν σε είδα, της Annemarie Jacir, Παλαιστίνη-Ιορδανία-Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα-Ελλάδα, 2012
Η Ελληνική Επιτροπή της UNICEF συγχαίρει όλους τους δημιουργούς που έλαβαν μέρος στο φετινό Φεστιβάλ και στην ουσία με το βραβείο της θέλει όλους να τους τιμήσει. Μετά από μεγάλη σκέψη μιας και ήταν πολλές και φέτος οι αξιόλογες ταινίες το βραβείο αυτό απονέμει σ’ ένα φιλμ όπου με υπευθυνότητα, σωστή πολιτική σκέψη, καλλιτεχνική ματιά και ολοζώντανες ερμηνείες προβληματίζεται στο πικρό θέμα της προσφυγιάς. Συγχαίρουμε τους δημιουργούς του «Όταν σε είδα».
Όταν σε είδα, της Annemarie Jacir, Παλαιστίνη-Ιορδανία-Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα-Ελλάδα, 2012
Η Ελληνική Επιτροπή της UNICEF συγχαίρει όλους τους δημιουργούς που έλαβαν μέρος στο φετινό Φεστιβάλ και στην ουσία με το βραβείο της θέλει όλους να τους τιμήσει. Μετά από μεγάλη σκέψη μιας και ήταν πολλές και φέτος οι αξιόλογες ταινίες το βραβείο αυτό απονέμει σ’ ένα φιλμ όπου με υπευθυνότητα, σωστή πολιτική σκέψη, καλλιτεχνική ματιά και ολοζώντανες ερμηνείες προβληματίζεται στο πικρό θέμα της προσφυγιάς. Συγχαίρουμε τους δημιουργούς του «Όταν σε είδα».
Βραβεία ΣΕΗ (Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών)
Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Αγοριού σε ταινία Μεγάλου Μήκους
Στον Kristofers Konovalovs για την ερμηνεία του στο ρόλο του Raimonds στην ταινία Μητέρα, σ’ Αγαπώ, του Janis Nords, Λετονία, 2013.
Για την εκφραστικότητα, τον αυθορμητισμό και τη φυσικότητα στο παίξιμό του και ταυτόχρονα την εσωτερικότητα όταν το απαιτεί ο ρόλος. Δίνει απόλυτα το χαρακτήρα του ρόλου του.
Στον Kristofers Konovalovs για την ερμηνεία του στο ρόλο του Raimonds στην ταινία Μητέρα, σ’ Αγαπώ, του Janis Nords, Λετονία, 2013.
Για την εκφραστικότητα, τον αυθορμητισμό και τη φυσικότητα στο παίξιμό του και ταυτόχρονα την εσωτερικότητα όταν το απαιτεί ο ρόλος. Δίνει απόλυτα το χαρακτήρα του ρόλου του.
Βραβείο Καλύτερης Ερμηνείας Κοριτσιού σε ταινία Μεγάλου Μήκους
Στην Tabea Hanstein για την ερμηνεία της στο ρόλο της Lola στην ταινία Ένα μπιζέλι για σπίτι, του Thomas Heinemann , Γερμανία, 2014.
Γιατί δίνει με αλήθεια και αυθορμητισμό τις μεταπτώσεις του ρόλου της και τις αλλαγές των συναισθημάτων. Αρκετά φυσική και ανεπιτήδευτη.
Στην Tabea Hanstein για την ερμηνεία της στο ρόλο της Lola στην ταινία Ένα μπιζέλι για σπίτι, του Thomas Heinemann , Γερμανία, 2014.
Γιατί δίνει με αλήθεια και αυθορμητισμό τις μεταπτώσεις του ρόλου της και τις αλλαγές των συναισθημάτων. Αρκετά φυσική και ανεπιτήδευτη.
Βραβείο ΟΚΛΕ (Ομοσπονδία Κινηματογραφικών Λεσχών Ελλάδας)
Σάνα, η μουσική του Λύκου, του Nino Jacusso, Ελβετία-Καναδάς, 2014.
Για την αφηγηματική και κινηματογραφική της αρτιότητα, την επιδέξια σύζευξη φαντασίας και πραγματικότητας, την ανάδειξη του προβλήματος αφανισμού πολιτισμών χιλιετιών και την προσέγγιση με πρωτοτυπία και ιδιαίτερη ευαισθησία του ζητήματος της απώλειας της μητέρας.
Για την αφηγηματική και κινηματογραφική της αρτιότητα, την επιδέξια σύζευξη φαντασίας και πραγματικότητας, την ανάδειξη του προβλήματος αφανισμού πολιτισμών χιλιετιών και την προσέγγιση με πρωτοτυπία και ιδιαίτερη ευαισθησία του ζητήματος της απώλειας της μητέρας.
14η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας Camera Zizanio
Βραβεία Κριτικής Επιτροπής της 14ης Camera Zizanio – Ελληνικό Τμήμα
Ευχαριστούμε για την ευκαιρία που μας δώσατε να συμμετέχουμε στην κριτική επιτροπή ελληνικών ταινιών μικρού μήκους της Camera Zizanio. Διαλέξαμε αυτές τις ταινίες με κριτήριο το σενάριο, το νόημα και τα μηνύματα που περνούν. Μέσω των ταινιών τα παιδιά θέλησαν να μοιραστούν τις σκέψεις τους με εμάς και μας έκαναν να δούμε από άλλη οπτική γωνία πολλά θέματα.
Κατηγορία Α’ έως 12 ετών
1ο Βραβείο: Γιατί;, 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Αλικαρνασσού
2ο Βραβείο: Η άλλη όψη, Κινηματογραφικό Εργαστήρι 13ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών
3ο Βραβείο: Κύριε, εγώ το έκανα, Δημοτικό Σχολείο Αμυγδαλεώνα Καβάλας
Βραβείο Νεαρότερου Δημιουργού: Οι δεινόσαυροι, 28ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου
Κατηγορία Α’ έως 12 ετών
1ο Βραβείο: Γιατί;, 1ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Αλικαρνασσού
2ο Βραβείο: Η άλλη όψη, Κινηματογραφικό Εργαστήρι 13ου Δημοτικού Σχολείου Σερρών
3ο Βραβείο: Κύριε, εγώ το έκανα, Δημοτικό Σχολείο Αμυγδαλεώνα Καβάλας
Βραβείο Νεαρότερου Δημιουργού: Οι δεινόσαυροι, 28ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου
Κατηγορία Β’ 13-16 ετών
1ο Βραβείο: Φοίνιξ, 2ο ΓΕΛ Ηγουμενίτσας
2ο Βραβείο: Όμορφη μέρα, 13ο ΓΕΛ Περιστερίου
3ο Βραβείο: Θα δούμε, 1ο ΓΕΛ Κερατσινίου
Ειδική Μνεία: Φεντόρα, Φοίβος Χαλκιόπουλος και Τάσος Μπελέσης
1ο Βραβείο: Φοίνιξ, 2ο ΓΕΛ Ηγουμενίτσας
2ο Βραβείο: Όμορφη μέρα, 13ο ΓΕΛ Περιστερίου
3ο Βραβείο: Θα δούμε, 1ο ΓΕΛ Κερατσινίου
Ειδική Μνεία: Φεντόρα, Φοίβος Χαλκιόπουλος και Τάσος Μπελέσης
Κατηγορία Γ’ 17-20 ετών
1ο Βραβείο: Ιρίνα, ανάμεσα σε δυο πατρίδες, Γενικό Λύκειο Καράτουλα
2ο Βραβείο: Άρτεμις & Αλέξανδρος: Ένα ταξίδι, Μουσικό Σχολείο Αλίμου
3ο Βραβείο: Η μόνη λύση, 2ο Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο Θεσσαλονίκης
Ειδική Μνεία: Στην απέναντι όχθη, ΓΕΛ Καλής
1ο Βραβείο: Ιρίνα, ανάμεσα σε δυο πατρίδες, Γενικό Λύκειο Καράτουλα
2ο Βραβείο: Άρτεμις & Αλέξανδρος: Ένα ταξίδι, Μουσικό Σχολείο Αλίμου
3ο Βραβείο: Η μόνη λύση, 2ο Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο Θεσσαλονίκης
Ειδική Μνεία: Στην απέναντι όχθη, ΓΕΛ Καλής
Ειδικά Βραβεία
Bραβείο Νίκου Καβουκίδη: Μια πρόβα σε εξέλιξη, 1ο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθηνών
Βραβείο Συνηγόρου του Πολίτη: Στις ράγες της σιωπής, 2ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης
Βραβείο Σχολής Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου: Άρτεμις & Αλέξανδρος: Ένα ταξίδι, Μουσικό Σχολείο Αλίμου.
Bραβείο Νίκου Καβουκίδη: Μια πρόβα σε εξέλιξη, 1ο Πειραματικό Γυμνάσιο Αθηνών
Βραβείο Συνηγόρου του Πολίτη: Στις ράγες της σιωπής, 2ο Πρότυπο Πειραματικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης
Βραβείο Σχολής Κινηματογράφου Τηλεόρασης Λυκούργου Σταυράκου: Άρτεμις & Αλέξανδρος: Ένα ταξίδι, Μουσικό Σχολείο Αλίμου.
Βραβεία Κριτικής Επιτροπής της 14ης Camera Zizanio – Ευρωπαϊκό Τμήμα
Δεν είμαστε κριτικοί ή ειδικοί κινηματογράφου. Μετά από το εργαστήρι εισήγησης στην κινηματογραφική αφήγηση και ανάλυση με την πρόεδρό μας κα Αγγελική Δαρλάση νιώσαμε πως είχαμε κάποια κλειδιά να ξεκλειδώσουμε τις ταινίες και τα όσα εμείς αισθανθήκαμε και σκεφτήκαμε παρακολουθώντας τες. Βασικό κριτήριο στην επιλογή μας, εκτός των άλλων, ήταν η όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συμμετοχή των παιδιών στην δημιουργία της ταινίας σε συνδυασμό με την καλύτερη χρήση της κινηματογραφικής γλώσσας.
Κατηγορία Α’ έως 12 ετών
1o Βραβείο: Οι περιπέτειες του Γιόγιο, Κάμερα ETC, Βέλγιο
2ο Βραβείο: Εξ ημισείας στις ταινίες: Θα σε φτιάξω, Οργανισμός Αβίσκο, Ιταλία και Κατέβασε ρυθμό, Ίντο Φίλμ, Ηνωμένο Βασίλειο
3ο Βραβείο: Προσκολλημένοι, Κολέγιο Σαν Χοσέ, Ισπανία
Ειδική Μνεία: Μια προϊστορική συνέντευξη, Τόμπυ Λιτλ, Ηνωμένο Βασίλειο
1o Βραβείο: Οι περιπέτειες του Γιόγιο, Κάμερα ETC, Βέλγιο
2ο Βραβείο: Εξ ημισείας στις ταινίες: Θα σε φτιάξω, Οργανισμός Αβίσκο, Ιταλία και Κατέβασε ρυθμό, Ίντο Φίλμ, Ηνωμένο Βασίλειο
3ο Βραβείο: Προσκολλημένοι, Κολέγιο Σαν Χοσέ, Ισπανία
Ειδική Μνεία: Μια προϊστορική συνέντευξη, Τόμπυ Λιτλ, Ηνωμένο Βασίλειο
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Β’ 13-16 ετών
1ο Βραβείο: Φοίνιξ, 2ο ΓΕΛ Ηγουμενίτσας, Ελλάδα
2ο Βραβείο: Ακούραστος, Πιέτερ Γουιμπάουτ, Άρβιντ Κοένι, Ρόμεκ Βαν, Ολλανδία
3ο Bραβείο: Εξ ημισείας στις ταινίες: Μάρτυρας, Σέβερ & Μαξίμ Λατύσοβ, Ολλανδία και Η κόρη του γιατρού, Τζούλια Τάμλεϊ, Ιρλανδία
Ειδική Μνεία: Bellvitge, Η αξία μιας γειτονιάς, Σίνεμα Εν Κουρς, Ισπανία
Ειδική Μνεία: Ξένος, Μίκυ Λαμπρές, Τζούλυ Κάρλιερ, Μπλόεμ Ιλάισπεργκ, Νορίν Βαν Άμτελ, Ολλανδία
Βραβείο Καλύτερου Κινούμενου Σχεδίου: Η ζωή έτσι όπως δεν την ξέρεις, Ζβιξ, Σλοβενία
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ Γ’ 17-20 ετών1ο Βραβείο: Φοίνιξ, 2ο ΓΕΛ Ηγουμενίτσας, Ελλάδα
2ο Βραβείο: Ακούραστος, Πιέτερ Γουιμπάουτ, Άρβιντ Κοένι, Ρόμεκ Βαν, Ολλανδία
3ο Bραβείο: Εξ ημισείας στις ταινίες: Μάρτυρας, Σέβερ & Μαξίμ Λατύσοβ, Ολλανδία και Η κόρη του γιατρού, Τζούλια Τάμλεϊ, Ιρλανδία
Ειδική Μνεία: Bellvitge, Η αξία μιας γειτονιάς, Σίνεμα Εν Κουρς, Ισπανία
Ειδική Μνεία: Ξένος, Μίκυ Λαμπρές, Τζούλυ Κάρλιερ, Μπλόεμ Ιλάισπεργκ, Νορίν Βαν Άμτελ, Ολλανδία
Βραβείο Καλύτερου Κινούμενου Σχεδίου: Η ζωή έτσι όπως δεν την ξέρεις, Ζβιξ, Σλοβενία
1ο Βραβείο: Εξ ημισείας στις ταινίες: Φίλε, ερωτεύτηκα την Ελλάδα, Παραγωγές Ινβίτια, Ισπανία και Εγκαταλελειμμένη παιδική χαρά, Μάρκ Μπακάζι, Ουγγαρία
2ο Βραβείο: Εξ ημισείας στις ταινίες: Φόβος, Στούντιο Κε Πράσκ, Σλοβενία και Τάπιτυ, Άσλινγκ Σουργκέ, Ιρλανδία
3ο Βραβείο: Εξ ημισείας στις ταινίες: Προβατορυχείο, Γκάμτος Διένος, Λιθουανία και Βιονική αυγή της σκιάς, Λέον Ο Κόννορ, Ιρλανδία
Επόμενο άρθρο:
Φεστιβάλ σημαίνει γιορτή!
Δεν ενδιαφέρονται όλα αυτά να γίνουν κινηματογραφιστές. Είναι όμως ήδη κινηματογραφόφιλοι. Κι είναι ήδη εθισμένα... στον πολιτισμό.Τα Ζιζάνια του Φεστιβάλ φυτρώνουν εδώ και 17 χρόνια επειδή κάποιοι ενδιαφέρθηκαν και συνεχίζουν, σε πείσμα των καιρών, να ενδιαφέρονται να... σπείρουν.
Πάντα πίστευα ότι υπάρχουν παραμύθια που μπορούν να σ΄αποκοιμίσουν είτε είσαι παιδί, είτε όχι, κι άλλα που σε κάνουν να ονειρευτείς. Σ” αυτό το Φεστιβάλ κάποια παιδιά έχουν τη μοναδική ευκαιρία να τυγχάνουν μιας ευρύτερης καλλιτεχνικής παιδείας και να ζουν ένα από τα παραμύθια που σου δίνουν δικαίωμα στο όνειρο. Κι όταν υπάρχουν παιδιά που ονειρεύονται, τότε και μόνο τότε, έχουν δικαίωμα οι μεγάλοι να μπορούν να κοιμούνται … ήσυχοι.
Aγγελική Δαρλάση - Συγγραφέας - φίλη του φεστιβάλ !
Επόμενο άρθρο:
Το διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου Ολυμπίας ταξιδεύει και φέτος!
Το 17ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας για Παιδιά και Νέους, το κορυφαίο διεθνές Φεστιβάλ που έχει στο επίκεντρο του το παιδί, ανοίγει τις πόρτες του από 29 Νοεμβρίου έως 6 Δεκεμβρίου 2014 και αναμένεται να υποδεχτεί για ακόμη χρονιά χιλιάδες επισκέπτες. Φέτος θα “φιλοξενήσει” στις οθόνες του περισσότερες από 450 ταινίες (66 ταινίες στο διαγωνιστικό πρόγραμμα του 17ου Φεστιβάλ Ολυμπίας - μεγάλου και μικρού μήκους, μυθοπλασίας, animation και ντοκιμαντέρ - οι οποίες προέρχονται από 41 χώρες απ' όλο τον κόσμο. Επί πλέον 120 ταινίες μεγάλου και μικρού μήκους προβάλλονται στα διάφορα αφιερώματα. Παράλληλα 300 μικρού μήκους ταινίες, δημιουργίες νεαρών κινηματογραφιστών, προβάλλονται στην Camera Zizaniο) και πάνω από 100 άτομα από όλο τον κόσμο. Το κέντρο των προβολών αλλά και των παράλληλων εκδηλώσεων είναι ο Πύργος, αλλά προβολές πραγματοποιούνται σε δέκα ακόμα πόλεις της Ηλείας και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Το Φεστιβάλ προσφέρει δωρεάν την ταινία στους συνεργαζόμενους φορείς των οκτώ πόλεων, οι οποίοι αντί εισιτηρίου καλούν τους θεατές να προσφέρουν προαιρετικά, είδη όπως φάρμακα, τρόφιμα ή χρήματα προς ενίσχυση διαφόρων κοινωνικών δομών. Τρόφιμα θα σταλούν και στο Κομπάνι της Συρίας. Ο Καλλιτεχνικός Δ/ντής του Φεστιβάλ Δημήτρης Σπύρου μας μιλάει για το Φεστιβάλ, τις εμπειρίες που έχει “κερδίσει” όλα αυτά τα χρόνια, ξεδιπλώνει τις σκέψεις του και κάνει τις προτάσεις του...
- Το Φεστιβάλ Ολυμπίας για παιδιά και νέους κλείνει φέτος 17 χρόνια ζωής. Ποια είναι η γεύση που σας έχει μείνει από αυτήν την μέχρι τώρα διαδρομή του, γιατί σίγουρα βιώσατε ένα πλήθος συναισθημάτων με καλές και κακές στιγμές.
Αυτά τα 17 χρόνια, βιώσαμε πράγματι ένα πλήθος συναισθημάτων. Διαπιστώναμε μέρα με τη μέρα και χρόνο με το χρόνο, ότι αυτό το δεντράκι που φυτέψαμε το 1997 διαρκώς μεγάλωνε κι έδινε χυμώδεις καρπούς. Οι ρίζες του, πήγαν βαθιά στη γη και οι κλώνοι του αγκάλιασαν την πόλη. Το μικρό Φεστιβάλ του 1997, όταν και ξεκίνησε, είναι σήμερα το κορυφαίο της Ευρώπης, στο είδος του. Τα παιδιά μεγάλωσαν μαζί μας, από το δημοτικό, στο γυμνάσιο, στο πανεπιστήμιο κι από κει στον επαγγελματικό τους χώρο αλλά πάντα ήταν και είναι παιδιά του Φεστιβάλ. Αφηγούνται παλιές ιστορίες στα νεούλια, όπως οι παππούδες και οι γιαγιάδες στα εγγόνια τους. Αυτό το διάστημα, όσες μέρες ήμουν στον Πύργο με τους συνεργάτες μου για την προετοιμασία της φετινής διοργάνωσης, έβλεπα καθημερινά τη λαχτάρα με την οποία περιμένουν το Φεστιβάλ όχι μόνο τα παιδιά και οι έφηβοι αλλά και όλοι οι ενήλικες που ζουν όλα αυτά τα χρόνια από κοντά το Φεστιβάλ. Εισέπραττα με συγκίνηση τη βαθειά εκτίμηση και αγάπη όλων αυτών των ανθρώπων. Αυτά έχουν σημασία για μένα. Οι δυσκολίες ποτέ δεν μας αποθάρρυναν, ούτε εμένα, ούτε τους συνεργάτες μου.
- Ως ιδρυτής του «Νεανικού Πλάνου» και του Φεστιβάλ Ολυμπίας, πώς θα περιγράφατε τον πυρήνα δράσης του και τι σημαίνει για εσάς παιδική ταινία;
Θα ξεκινήσω από το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου. Για μένα ο ποιοτικός παιδικός και νεανικός κινηματογράφος, είναι ένα εξαιρετικά δύσκολο είδος γιατί πρέπει να ψυχαγωγεί και ταυτόχρονα να εκπαιδεύει. Να καλλιεργεί ψυχικά και ταυτόχρονα να αναπτύσσει την κριτική σκέψη. Να "συνομιλεί" με τους νέους, για όλα τα ζητήματα που τους απασχολούν, τολμηρά, πρωτότυπα και με φαντασία. Ο διδακτισμός είναι βαρετός για τους νέους. Ο ειλικρινής διάλογος σπάει τα στεγανά και τα στερεότυπα. Τα παιδιά και οι νέοι είναι προσωπικότητες, απλώς έχουν λιγότερες εμπειρίες από τους ενήλικες. Λαμβάνουν πλήθος πληροφοριών, πρέπει λοιπόν να τους προσφέρουμε τα απαραίτητα εργαλεία για να μάθουν να τις αξιολογούν ως προς την αξιοπιστία και την ατομική και κοινωνική χρησιμότητά τους. Ο κινηματογράφος, λόγω της φύσης του, μπορεί να προσφέρει πολλά στους νέους. Ως προς το πρώτο σκέλος της ερώτησης, η δράση του φεστιβάλ σκοπεύει στην παιδεία των παιδιών και των νέων με εργαλείο την τέχνη του κινηματογράφου. Στόχος μας η γνώση να είναι μια απολαυστική διαδικασία. Κι επιδιώκουμε η γνώση να αποχτιέται συνδυάζοντας πάντα τη θεωρία με την πράξη. Γι' αυτό δεν περιοριζόμαστε στην αισθητική και κριτική ανάλυση των ταινιών αλλά έχουμε καθιερώσει τα κινηματογραφικά εργαστήρια στα οποία τα παιδιά εκπαιδεύονται σε όλα τα στάδια και δημιουργούν τις δικές τους ταινίες, από την αρχική ιδέα και τη συγγραφή του σεναρίου, ως το τελικό μοντάζ.
- Το Φεστιβάλ Ολυμπίας είναι από τα κορυφαία πολιτιστικά γεγονότα στον τομέα του κινηματογράφου, και ίσως το κορυφαίο που έχει ως σημείο αναφοράς το παιδί. Πως σας αντιμετωπίζουν στην Ευρώπη σε άλλα Φεστιβάλ και διοργανώσεις που σας προσκαλούν;
Δεν θα χρησιμοποιήσω δικά μου λόγια αλλά τα λόγια της προέδρου της Ευρωπαϊκής Ένωσης Κινηματογράφου για Παιδιά και Νέους (ECFA), της κυρίας Σελίν Ραβενέλ από τη Γαλλία, πέρυσι στον Πύργο στην ομιλία της στην τελετή λήξης, Είπε: "Το Φεστιβάλ Ολυμπίας είναι το σπουδαιότερο της Ευρώπης στον τομέα του παιδικού και νεανικού κινηματογράφου". Φέτος έρχονται στο Φεστιβάλ 110 άτομα από 17 ευρωπαϊκές χώρες, εκπαιδευτικοί και μαθητές. Δεν αναφέρουμε στους επαγγελματίες του κινηματογράφου και στους θεσμικούς παράγοντες. Σας μιλάω μόνο για εκπαιδευτικούς και μαθητές. Είναι ένα μεγάλο σχολείο στη δημιουργική χρήση των οπτικοακουστικών μέσων το Φεστιβάλ Ολυμπίας, γι αυτό μας τιμούν οι ξένοι ερχόμενοι εδώ. Να υπογραμμίσω ότι σε κανέναν από τους 110 δεν καλύπτουμε εμείς τα αεροπορικά εισιτήρια, καθώς ο προϋπολογισμός μας είναι σημαντικό χαμηλός. Αλλά έρχονται πληρώνοντας μόνοι τους τα εισιτήρια. Κι αυτό είναι πιο σημαντικό απ' όλα και αποδεικνύει τη διεθνή ακτινοβολία του Φεστιβάλ μας. Στο εξωτερικό μας αντιμετωπίζουν σε πλήρη αντιστοιχία με αυτό που αντιπροσωπεύουμε. Είμαστε εκπρόσωποι του κορυφαίου ευρωπαϊκού κινηματογραφικού Φεστιβάλ και ακούνε με σεβασμό τις απόψεις που διατυπώνουμε. Στο Ιράν που πήγα πρόσφατα, στο Φεστιβάλ του Ισφαχάν με παρεκάλεσαν από την πρώτη κιόλας μέρα να μη διστάσω να τους αναφέρω όσες αδυναμίες επισημάνω για να βελτιώσουν στο μέλλον τη λειτουργία τους. Αναγνωρίζουν δηλαδή παντού ότι έχουμε σφαιρική αντίληψη του αντικειμένου.
- Ποιο είναι κ. Σπύρου αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Φεστιβάλ και πώς κατά την άποψή σας μπορεί να διασφαλιστεί η εσαεί χρηματοδότησή του, γιατί νομίζω πως κανένας Ηλείος δεν μπορεί να σκεφτεί έστω και την πιθανότητα τίτλων τέλους στο κορυφαίο στο είδος του Φεστιβάλ στην Ευρώπη;
Το βασικό πρόβλημα του Φεστιβάλ είναι το γεγονός ότι στηρίζεται στην ίδια δομή που στηριζόταν και όταν ήταν σε μέγεθος το 1/20 αυτού που είναι σήμερα. Το Φεστιβάλ σήμερα δεν μπορεί να εξαρτάται από τις αντοχές του Νεανικού Πλάνου, που είναι ασφαλώς μια σπουδαία πολιτιστική μονάδα αλλά δεν παύει να είναι μια αστική μη κερδοσκοπική εταιρία. Το Φεστιβάλ πρέπει να είναι ξεχωριστό νομικό πρόσωπο και για τη λειτουργία του να έχουν την ευθύνη αποκλειστικά το Υπουργείο Πολιτισμού κι η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας. Αυτοί θα πρέπει να εξασφαλίζουν τους απαραίτητους πόρους, αυτοί να δημιουργήσουν τις απαραίτητες υποδομές, αυτοί να επιλέξουν τα άτομα που θα το στελεχώσουν. Ένα τόσο σημαντικό διεθνές φεστιβάλ δεν είναι δυνατόν να λειτουργεί εσαεί με την ευθύνη μιας αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρίας, ακόμη κι αν είναι η καλύτερη που υπάρχει στον πλανήτη.
- Έχει ανακοινωθεί εδώ και χρόνια η θεσμοθέτηση του Φεστιβάλ από το υπουργείο πολιτισμού. Παρ' όλες τις διακηρύξεις δεν έχει προχωρήσει μέχρι σήμερα η συγκεκριμένη ενέργεια, αν και ο συγκεκριμένος θεσμός είναι από τους κορυφαίους στον κόσμο. Σε τι κατάσταση βρίσκεται η διαδικασία θεσμοθέτησης του Φεστιβάλ;
Το Φεστιβάλ θα είχε θεσμοθετηθεί αν σ' αυτό το Κράτος υπήρχε συνέχεια. Αλλά εδώ, όταν αλλάζει υπουργός, όλα στο υπουργείο ξαναρχίζουν από το μηδέν. Για να λέμε όμως και όλη την αλήθεια, δεν ευθυνόταν πάντα το Υπουργείο Πολιτισμού. Υπήρξε και περίπτωση που η θεσμοθέτηση δεν προχώρησε, παρ' ότι ήθελε ο υπουργός και ήταν καθ' όλα έτοιμος αλλά σαμποτάρισε το ζήτημα παράγοντας της Ηλείας για μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Αλλά αυτά δεν είναι του παρόντος. Όσο για το που βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή θα σου απαντήσω με σαφήνεια: Βρισκόμαστε ξανά στο παραπέντε. Αλλά εγώ, αν δε βρεθούμε στο και ένα, δεν θεωρώ τίποτα δεδομένο.
- Τι εμποδίζει την θεσμοθέτησή του; Υπάρχει έλλειψη πολιτικής βούλησης και για ποιο λόγο ένα ήδη οργανωμένο Φεστιβάλ δεν μπορεί να πάρει το διαβατήριο που χρειάζεται; Τι περισσότερο έχουν τα Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και Δράμας που είναι και τα μόνα θεσμοθετημένα;
Έχω απαντήσει νομίζω για το παρελθόν. Σήμερα υπάρχει πολιτική βούληση αλλά έχουν δει πολλά τα μάτια μου. Περιμένω πρώτα να γίνει πράξη και μετά θα πω το μπράβο και το ευχαριστώ. Όσο για τη Θεσσαλονίκη και τη Δράμα έχω να σου πω το εξής. Καταρχήν όταν εμείς ξεκινάγαμε στον Πύργο η Θεσσαλονίκη είχε ήδη 41 χρόνια λειτουργίας. Αυτό από μόνο του είναι πολύ εντυπωσιακό, οπότε νομίζω δεν χρειάζεται να αναφέρω και πολλά άλλα σπουδαία που έχει. Όσο για τη Δράμα, έχει περάσει κι αυτό το Φεστιβάλ πολλά. Και κατά τη γνώμη μου δεν είναι σωστά θεσμοθετημένο. Εμείς επιδιώκουμε κάτι πιο ουσιαστικό αυτή τη στιγμή. Αλλά είναι πολύπλοκα αυτά τα ζητήματα, δεν γίνεται να περιγραφούν σε μια συνέντευξη που έχει περιορισμένο χώρο.
- Ως Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας για παιδιά και νέους, πώς βλέπετε το μέλλον των Φεστιβάλ ως θεσμούς;
Το κάθε Φεστιβάλ έχει τη δική του ιστορία και το δικό του παρόν. Το μέλλον επομένως μπορεί να είναι διαφορετικό για το ένα Φεστιβάλ και διαφορετικό για το άλλο. Αλλά αυτό που πρέπει να είναι κοινό, πρέπει να είναι το ενδιαφέρον και η φροντίδα της Πολιτείας και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τα Φεστιβάλ που προσφέρουν ουσιαστικό έργο στον τομέα του πολιτισμού. Τα Φεστιβάλ δεν μπορεί να είναι κερδοφόρες επιχειρήσεις γιατί δεν πρέπει να λειτουργούν ως εμπορικές επιχειρήσεις. Πρέπει λοιπόν να επιχορηγούνται. Είναι πολύ σημαντικό πράγμα ο πολιτισμός και η παιδεία για να τα παραδώσουμε στους ιδιώτες για να τα κάνουν ... κερδοφόρα ή να τα σώσουν από φιλευσπλαχνία!
Να θεσμοθετηθεί σωστά και να μη με χρειάζεται. Τότε θα πω πως αυτά τα 17 χρόνια έκανα την καλύτερη ταινία της ζωή μου, πολύ μεγάλης διάρκειας. Και ξαλαφρωμένος και χαρούμενος θα αρχίσω να κάνω το ντεκουπάζ του έτοιμου σεναρίου μου για την επόμενη ταινία μου για εφήβους....
πηγή: http://rejoin.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου